Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών (γράφει η Μ.Χ.)

Μεγάλος της Εκκλησίας μας Άγιος είναι ο Δημήτριος και πολλά θα μπορούσαν να λέγονται και γράφονται για το πρόσωπο του. Στα μέσα Φθινοπώρου τοποθετήθηκε η εορτή του (26 Οκτωβρίου), ακριβώς απέναντι απ’την εορτή του επίσης μεγάλου Αγίου μας Γεωργίου που είναι στα μέσα της Άνοιξης τοποθετημένη (23 Απριλίου).
Με την ευκαιρία αυτής λοιπόν της εορτής και για να τον τιμήσουμε απ’την μια αλλά και για να αξιωθούμε από την άλλη λήψης δωρημάτων-ευεργετημάτων του -όπως κύρια είναι η μεσιτεία του προς τον Κύριο για την ωφέλεια μας, θα σημειώσουμε κάποια σημεία απ’τον βίο του που επιλέγουμε κατά κρίση:
– Γεννήθηκε επί βασιλείας του διώκτη των Χριστιανών Μαξιμιανού Ρωμαίου αυτοκράτορα (κατά τα τέλη του τρίτου μετά την γέννηση του Χριστού αιώνα).
– Η οικογένεια του ήταν αρχοντική στην πόλη της Θεσσαλονίκης και ο Δημήτριος ξεχώριζε ως ένας λαμπρός νέος με πολλά σωματικά και ψυχικά χαρίσματα (δύναμη, ομορφιά, σύνεση, καλοσύνη, δικαιοσύνη, κ.α.).
– Έγινε στρατιωτικός και χάρη της γενναιότητας και των αρετών του ορίστηκε στρατηγός της Θεσσαλίας.
– Ήταν Χριστιανός και με τη ζωή και τις διδασκαλίες τους προσπαθούσε να φέρει κι άλλους συνανθρώπους του στον Χριστιανισμό.
– Συνελήφθηκε και φυλακίστηκε για τη αγία του Πίστη μέσα σε δυσώδεις κι επικίνδυνους υπονόμους της πόλης, όπου και τον επισκέφθηκε ο Νέστορας προκειμένου να’παιρνε την ευλογία του για να νικήσει τον Λυαίο.
– Θανατώθηκε με λογχισμούς το 290 μ.Χ., ακριβώς μετά και την θανάτωση του Νέστορα με αποκεφαλισμό, ο οποίος -Νέστορας- είχε νικήσει τον Λυαίο φωνάζοντας το «Θεέ του Δημητρίου βοήθα με»!
– Χριστιανοί κρυφά μες την ίδια φυλακή θάψαν το λείψανο του Αγίου, ενώ ένας φίλος του ονομαζόμενος Λούπος πήρε το δαχτυλίδι του και τον χιτώνα του που βούτηξε στο αίμα του Αγίου και μ’αυτά έκανε θαύματα!
– Ο Άγιος είχε φυλακιστεί μέσα σε δυσώδεις, απεχθής υπονόμους αλλά μετά τον θάνατο του εκανόνισε ο Θεός και μύρο έβγαινε απ’το σώμα του και πολύ κι οι άνθρωποι παίρναν και θεραπεύονταν!
– Μετά τον Μαξιμιανό ο Μέγας Κωνσταντίνος ήρθε στον θρόνο και τότε επισκέφθηκε την Θεσσαλονίκη ένας στρατηγός του ο Λεόντιος, ο οποίος όμως αρρώστησε βαριά και τελικά θεραπεύτηκε όταν επισκέφθηκε τον τάφο του Αγίου Δημητρίου! Τότε από ευγνωμοσύνη έχτισε την Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.
   Από πολύ νωρίς (αρχές του τετάρτου μ.Χ. αιώνα) στον τόπο που μαρτύρησε ο Άγιος χτίστηκε μικρό προσευχητάριο. Ο Λεόντιος (έπαρχος Ιλλυρικού) ίδρυσε στο ίδιο σημείο μεγάλη τρίκλιτη βασιλική Εκκλησία, κάτω απ’της οποίας το ιερό βήμα διατήρησε τμήμα του χώρου που μαρτύρησε ο Άγιος. Το 629-634 κάηκε η Εκκλησία αυτή και στη θέση της χτίστηκε μεγαλύτερη πεντάκλιτη βασιλική που λεηλατήθηκε από Σαρακηνούς (904 μ.Χ.). Το 1185 μ.Χ. Νορμανδοί έκλεψαν το σκήνωμα του Αγίου (η κάρα και μέρος των αγίων λειψάνων επιστράφηκαν το 1978). Το 1492-93 ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί και ξαναέγινε Χριστιανικός το 1912 με την απελευθέρωση της πόλης κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Το 1917 κάηκε σχεδόν ολοκληρωτικά και αναστηλώθηκε το 1948 με τρόπο που φρόντισε να διατηρήσει όσο το δυνατό περισσότερα απ’τα αρχικά του αρχιτεκτονικά στοιχεία. Το 1988 ο ναός του Αγίου Δημητρίου ανακηρύχθηκε απ’την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
– Πολλά θαύματα έγιναν απ’τον Άγιο κι η Πόλη της Θεσσαλονίκης που σώθηκε από λιμούς, βαρβάρους χάρη στην συμβολή του, δικαιολογημένα χαίρεται να τον έχει Πολιούχο της-Προστάτη της.
– Καταγράφηκε πως ο Άγιος διατάχθηκε απ’τον Θεό να εγκαταλείψει την πόλη της Θεσσαλονίκης όταν οι αγαρηνοί την πολιόρκησαν για να την σκλαβώσουν, κάτι που έγινε και με την πόλη της Λάρισας απ’όπου διετάχθει ο πολιούχος της προστάτης Αχίλλειος να φύγει και οι δύο Άγιοι συναντήθηκαν και διασταυρώθηκαν και ομολόγησαν ότι εγκατέλειπαν τις πόλεις τους μπροστά σε Χριστιανούς που πήγαιναν να επισκεφθούν την Θεσσαλονίκη!
– Η Θεσσαλονίκη ελευθερώθηκε απ’την τουρκοκρατία κατά τους πρώτους βαλκανικούς πολέμους χωρίς μάχη, χωρίς να χυθεί αίμα, την ημέρα εορτής του Πολιούχου της!
– Το 1966 σε περιοχή της Ρωσίας αρχαιολογική αποστολή ανακάλυψε συγκρότημα από 40 Εκκλησίες, ανάμεσα τους και ναό του Αγίου Δημητρίου με χρονολογία ανέγερσης κατά το 1144μ.Χ. Το πλέον εντυπωσιακό είναι το πως οδηγήθηκαν να σκάψουν και να βρουν το συγκρότημα των Εκκλησιών: από ένα όνειρο μ’έναν καβαλάρη που τους καλούσε επίμονα να σκάψουν στο σημείο εκείνο και που τον έβλεπαν όλο και περισσότεροι, ενώ τους αποκάλυψε και ποιος ήταν. Ήταν ο Ντμίτρι Σαλούνσκι (ο Δημήτριος της Θεσσαλονίκης)!!!
   Να μην λησμονούμε οι Χριστιανοί να τιμούμε τον μεγάλο αυτόν Άγιο της Εκκλησίας μας, να ζητούμε την βοήθεια του και να ψάλουμε με παλμό το Απολυτίκιο του:
Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις,
σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη,
Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον.
Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν,
ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα,
οὕτως Ἅγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε,
Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε,
δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: